Motywację w popularyzowanym przez nas podejściu rozumiana jest jako zachowanie, które podlega zmianie w czasie i jest uzależnione od wielu czynników wewnętrznych i zewnętrznych (szczególnie interpersonalnych). Dotychczas motywację zwykło się postrzegać jako cechę lub dyspozycję osoby/pacjenta. Klient który był skłonny przyjąć diagnozę i podążać za zaleceniami terapeutycznymi był uważany za zmotywowanego, w sytuacji przeciwnej był uznawany za niezmotywowanego i często nie miał możliwości pracy z klinicystą. Wielu specjalistom brakuje wiedzy na temat możliwości pracy z osobami. Wielu specjalistów nie dostrzega wpływu ich relacji z klientem na jego motywację. Brak, czasu, zniecierpliwienie, podawanie przedwczesne diagnoz, ocena zachowania osoby jest jednym z elementów wzbudzających niepokój powodujących większy lęk i opór klienta, a tym samym ograniczającym efektywną współpracę i korzystny przebieg terapii.

Dowiedz się więcej